Historia Słupska sięga głębokiego średniowiecza, kiedy to w rozwidleniu rzeki Słupi powstał niewielki gród obronny. Mijały lata, gród rozrastał się i w 1265 roku otrzymał prawa miejskie od księcia pomorskiego Świętopełka. Największy rozkwit gospodarczy przypadł na wieki XIV-XVI. Wtedy miastem i okolicą rządził ród Gryfitów, a Słupsk był stolicą księstwa. Na przestrzeni wielu wieków splatały się tutaj losy Kaszubów, Pomorzan, Niemców i Polaków. Po dawnych czasach pozostały zabytki, legendy i pamiątki. Dzisiaj możemy podziwiać wspaniały, monumentalny Ratusz w stylu neogotyckim, dawny kościół klasztorny sióstr norbertanek, piękną, gotycką świątynię Najświętszej Marii Panny Królowej Różańca Świętego (kościół Mariacki), Cerkiew św. Apostołów Piotra i Pawła, Basztę Czarownic, Zamek Książąt Pomorskich z Muzeum Pomorza Środkowego, a także Młyn Zamkowy, który mełł mąkę na niejeden chleb i spichlerz Richtera zamieniony w herbaciarnię. Te budowle, gdyby umiały mówić, opowiedziałyby swoje historie. Można by usłyszeć modlitwy szeptane w przyszpitalnej kaplicy św. Jerzego, muzykę organową w kościele św. Jacka lub poznać przybyszów wchodzących do miasta Bramą Młyńską i Nową Bramą. Podobnie pamiątki, chociażby ta w postaci Słupskiego Niedźwiadka Szczęścia. Czy naprawdę był on amuletem prehistorycznego łowcy niedźwiedzi? Albo stary tramwaj, który po II wojnie światowej woził mieszkańców Słupska ulicami zburzonego miasta.
Słupsk to miasto z długą historią.